Mijn naam is Roel Brouwer en ik zal op dit plekje mijn belevenissen en ervaringen in bordspellenland met de wijde wereld delen. Als eigenaar van webwinkel De Spelmeester, zit ik dicht bij het vuur wat betreft trends en nieuwtjes en daarnaast speel ik, als groot liefhebber, regelmatig zelf een spelletje. Ik ben gezegend met een leuke vaste spelersgroep, waarmee ik eens in de twee weken samenkom om die broodnodige speelminuten te maken. In de afgelopen anderhalf jaar heb ik zo kennisgemaakt met veel verschillende spellen en is mijn liefde voor het bordspel alleen maar groter geworden!
Voor mij was het spel een beetje onder de radar blijven vliegen, want tja, bergbeklimmen... daar heb ik nou als thema niet 1, 2, 3 meteen iets mee. En hoewel ik wist dat het spel in 2011 al genomineerd was, werd niet meteen de interne interesse gewekt. Ook op internet bleven de reacties beperkt, hoewel het meerendeel positief was. K2 bleef voor mij dus een grote onbekende. Tot een speler uit onze spelersgroep besloot om het spel aan te schaffen en het afgelopen spellenavond op tafel zette.
K2 is in feite een racespel waarbij je je team van 2 bergbeklimmers naar de top van de berg stuurt. Ze moeten daarbij 18 dagen (rondes) in leven blijven. Dat krijg je voor elkaar door kaarten te spelen waarmee de klimmers conditie kunnen opbouwen. Hoe hoger op de berg, hoe meer conditie dat kost. Of dat al niet lastig genoeg is moet er ook rekening worden gehouden met zware weersomstandigheden, die ook een aanslag plegen op de conditie. Wie met zijn klimmers het hoogst komt, en bovenal de tocht met beide klimmers overleefd, wint het spel.
We besloten het spel op het beginnersniveau te spelen: makkelijke kant van het bord en de set met goed-weerkaarten. Het spel begon rustig en kabbelde ook rustig voort. Geen van de klimmers kwamen echt in gevaar, totdat een paar slechte kaarten roet in het eten gooide en ik een klimmer verloor. Voor mij was toen het spel niet meer te winnen, hoe hoog ik met mijn andere klimmer ook kwam. Dit viel mij toch een beetje tegen. Kijk, slechte kaarten, dat kan gebeuren, maar in een typisch expertspel kun je die pech toch met tactiek nog redelijk compenseren. Hier had ik geen schijn van kans en verloor dan ook roemloos.
Zoals gezegd was dit op het beginnersniveau, en als je daar al voor een groot gedeelte van geluk afhankelijk bent, zal dat op het zwaardere niveau nog meer gaan opbreken. Natuurlijk hebben andere spelers ook met die geluksfactor te maken, dus dan zou je kunnen zeggen dat het dan misschien alsnog om tactiek gaat. Toch vind ik dat K2 voor een expertspel dan te weinig biedt. De beslissingen die ik moest maken lagen vaak voor de hand en er waren te weinig opties om een verrassende move te maken of op een andere manier de overwinning binnen te halen. Sterker nog, ik werd door het spel vroegtijdig uitgeschakeld.
Ander punt was de spelersinteractie. Je speelt samen op een bord, maar bent vooral met jezelf bezig. Dat op de top maar ruimte is voor 1 klimmer per vakje, voegde qua tactiek en spelersinteractie niets toe. Ook hier verwacht ik van een expertspel meer. Directe confrontatie of de mogelijkheid om elkaar in ieder geval op een tactische manier dwars te kunnen zitten. Het ontbrak in ons potje K2.
Een expertspel vind ik K2 dus vooralsnog niet. Ik zie nog niet in hoe het spel uitdagend kan worden op een moeilijker niveau. De beslissingen worden eerder eenvoudiger. Je moet meer risico gaan nemen (of juist niet), hoe groter dus de kans is dat je door pech het spel verliest, of door geluk het spel wint. Nogmaals: een beetje pech en geluk hoort bij het spelen van een spel, het maakt het naar mijn mening zelfs leuker, maar in K2 vond ik deze factor te overheersend voor een spel in deze categorie.
Nu heb ik K2 nog maar 1 keer gespeeld, en wil het graag nog eens op een moeilijker niveau spelen, om te kijken of mijn aanname van hierboven correct is. Misschien dat ik dan beter snap dat het spel genomineerd is als Kennersspiel, want nu snap ik dat eigenlijk totaal niet. Ik zou K2, zoals ik het nu heb gespeeld en met bovenstaande hersenspinsels in gedachten, plaatsen in de middencategorie. Niet moeilijk, niet makkelijk, vlotjes te leren en spelen. Gewoon een lekker hapje, maar niet bijzonder. Misschien dat met de uitbreiding van K2: Broad Peak erbij, het spel wel naar een hoger niveau getrokken wordt, maar dat is iets wat de toekomst uit zal moeten wijzen.
