Recensie - Het Dorp

Ik was al een tijdje benieuwd naar Het Dorp van 999 Games. Het spel van auteursduo Markus en Inka Brand heeft dit jaar al verschillende prestigieuze prijzen in de wacht gesleept. Zo won het spel al het Kennerspiel des Jahres 2012 en sleepte het de Deutsche Spiele Preis 2012 in de wacht, en is het in verschillende landen voor het spel van het jaar genomineerd. De verwachtingen waren bij het openen van de doos dus hoog gespannen.

Het spel speelt zich af in een middeleeuws dorp, vandaar de naam. Een thema wat inmiddels toch wel redelijk uitgemolken is. Het Dorp typeert zich als een workerplacement, en ook daar zijn er tegenwoordig 13 van in een dozijn. Dus rijst onmiddelijk de vraag of Het Dorp inhoudelijk voldoende vernieuwend is en terecht deze prijzen in de wacht heeft gesleept, of dat Het Dorp een sippe 14e toevoeging aan het verzadigde dozijn is.

In Het Dorp speel je een familie die in Het Dorp leeft, en waarin de verschillende familieleden zich nuttig maken voor de gemeenschap. Je hebt elke beurt de keuze om de familieleden in te zetten op bepaalde plekken in het dorp. Zo kun je een familielid tot de kerk laten toetreden, een ambacht laten leren, op reis sturen, op de markt handelswaar aan laten bieden of gewoon op eigen land laten werken. Het eigen land is een apart speelbord, waar de thuisboerderij staat en waar voorraden als graan en vee worden opgeslagen.

Aparte spelersborden zijn op zich niets nieuws. We komen ze ook tegen in andere workerplacementspellen als Agricola en Cuba. Wat wel nieuw is is dat op deze borden ook een tijdlijn weergegeven staat. Elke keer dat een familielid er naartoe werkt om iets in zijn leven te bereiken, verstrijkt de tijd. Niemand leeft voor eeuwig, dus zullen deze familieleden op gezette tijden doodgaan. En aan de hand van wat dat betreffende familielid in zijn leven bereikt heeft scoort de familie prestigepunten en wellicht een eervolle vermelding in de annalen van het dorp.

Maar het leven in het dorp gaat door. Na het verdwijnen van de oude garde zal er weer een nieuwe generatie van de familie opstaan en de ladder van onder af aan beklimmen. Zo draait het dorpsleven een aantal generaties door en zullen bepaalde familieleden veel roem vergaren terwijl anderen een anonieme dood zullen sterven. De familie die aan het eind van het spel de meeste prestigepunten heeft verdiend, wint het spel.

Het Dorp speelt vrij intuïtief en loopt soepel. Het speelbord ziet er mooi uit, en thematisch zit het aardig in elkaar. Vooral de tijd die verstrijkt is mooi in het spelverloop verweven. Helaas bevat het spel (zoals zo vaak in eurogames) de welbekende en veel gewraakte houten blokjes. Deze blokjes in verschillende kleuren worden verzameld en weer uitgegeven, maar wat ze thematisch in het spel betekenen mag Joost weten. Zwarte blokjes stellen de pest voor, en als je die pakt, dan ga je direct een tijdstap vooruit. Je moet immers een tijd herstellen van deze ziekte. Dat is dan wel weer aardig gevonden, en biedt een tactische mogelijkheid om je familieleden getimed te laten doodgaan, wat je soms zal willen om iemand eerder in de annalen te doen laten terechtkomen. Dit levert tenslotte meer punten op. Maar tja, iemand bewust vroegtijdig af laten sterven om een aanstaand sterfgeval van een andere hardwerkende familie op die manier af te troeven, vond ik best wel cru.

Het mag de pret niet drukken. Er zijn legio mogelijkheden om punten te scoren en (altijd een goed teken in een spel) je wilt in een beurt altijd meer dan dat je kan. Daardoor stimuleert het spel je om over de lange termijn na te denken en bewuste keuzes te maken. En hierin zit de kracht van het spel. Het spel is zeer gebalanceerd en de eindscores zullen dicht bij elkaar liggen. Dus welke levensroute je ook kiest, het maken van de juiste beslissingen op het juiste moment zullen uiteindelijk de doorslag tot het winnen van het spel geven. Ja, zelfs als daar soms een vroegtijdige euthanasiepoging voor nodig is.

Ik mag hem wel, Het Dorp. Het zit allemaal lekker in elkaar, en het ziet er mooi uit. En toch ontkom ik niet aan dat 13 in een dozijn gevoel. Begrijp me goed, Het Dorp is een volwaardige workerplacement, en zal niet teleurstellen. Een slecht spel is Het Dorp zeker niet, maar is het beter dan de klassiekers als Agricola, Cuba of het Stenen Tijdperk? Is het voldoende anders dan voorgaande spellen? Geeft het een meerwaarde aan je spellencollectie als je bovenstaande toppers al in huis hebt? Hoewel het spel een aantal aardige twists heeft, ben ik toch geneigd om te zeggen van niet. Daarentegen, als je van dit genre houdt, of als je liever een niet te zwaar spel speelt, dan is Het Dorp eerste keuze. Kort gezegd is Het Dorp een hedendaagse, toegankelijke workerplacement en heeft de kracht om te charmeren. En in dat licht is het toch een winnaar.